The Triple Wisdom: Pythagoras – Hippocrates – Buddha & Neurospiritual Psychotherapy

Neurospiritual Psychotherapy: Integrating Neuroscience, Somatic Mindfulness, and Deep Spiritual Awareness

Neurospiritual Psychotherapy is a pioneering therapeutic approach that combines neuroscience, somatic mindfulness, and profound spiritual insight. It draws on the foundational theories of Gabor Maté (trauma and authenticity), Peter Levine (somatic freeze response release), and Stephen Porges (polyvagal theory), but extends beyond modern psychology by incorporating the wisdom of three ancient healing pioneers: Buddha, Hippocrates, and Pythagoras.

From Buddha, it takes the experience of liberation through awareness and the deconstruction of the ego.
From Hippocrates, it derives the holistic view of the body, life, and the therapist as a balance bearer.
From Pythagoras, it introduces the principle that the psyche is rhythm—and every healing is a re-tuning of one with their deeper harmonic code.

Neurospiritual Psychotherapy doesn’t just heal trauma; it re-teaches one how to exist, rooted in their nervous core and breathing into their spiritual field. It is simultaneously science, experience, and awakening.

Hippocrates

1. The Principle of Holism

• Hippocrates: He believed that health is a balance between the four humours (blood, phlegm, yellow bile, and black bile) and is influenced by environment, diet, and psyche.
• NP: Treats the soul as a combination of neurological, emotional, and spiritual flows—emphasises restoring balance to the nervous system and existential and spiritual connection.
• Common Point: Healing is not about symptoms alone, but the re-harmonisation of the whole.

2. The Self-Healing Power of the Body

• Hippocrates: He believed the body has its own "nature to heal." The doctor is an assistant, not a ruler.
• NP: Encourages the neurobiological autonomy of the patient and the gradual activation of embodied and spiritual self-regulation mechanisms.
• Common Point: Healing guides—it doesn’t impose. The therapist is a fellow traveller.

3. The Relationship of Soul and Body

• Hippocrates: Did not separate them—believed mental disorders are related to bodily imbalances and vice versa.
• NP: Interprets psychological phenomena through neurobiological mechanisms (such as the amygdala, hippocampus, vagus nerve) and promotes techniques that integrate body, soul, and spirit.
• Common Point: There is no healing without bodily and soul reunification.

4. The Importance of Life and Ethics

• Hippocrates: Emphasised diet (way of life, not just nutrition), ethics, and the purity of the lifestyle of the therapist.
• NP: Sees a person’s life as neurospiritual etching—every behaviour, thought, habit leaves a trace on the body and spirit. The therapist embodies "neurospiritual presence."
• Common Point: Lifestyle is the therapy itself. And the therapist is an exemplar.

5. Healing through Observation and Inner Knowledge

• Hippocrates: Promoted clinical observation and the use of distinction, “prudent judgment.”
• NP: Cultivates conscious self-observation, inner insight, and deeper self-knowledge as therapeutic means.
• Common Point: Healing doesn’t come from outside—it comes from the recognition and acceptance within.

Buddha

1. The Cause of Suffering Is Disconnected Perception

• Buddha: The mind suffers because it clings to phenomena and doesn’t see reality as it is—driven by ignorance (avidyā).
• NP: The nervous system, through traumatic imprints, loses its connection to reality and operates in a state of frozen automation.
• Common Point: Pain results from internal disconnection and false identification with the “ego-trauma.”

2. Healing Is Experience, Not Belief

• Buddha: Did not ask for faith, but immediate inner experience through sati (mindfulness) and vipassanā (insight).
• NP: Change doesn’t come through cognitive restructuring, but through experiential reconnection of body-memory-spirit, using practices such as Neuroinvocation, Zen Emergence, and Neurofantasy.
• Common Point: Truth isn’t learned—it’s experienced.

3. The Ego Is a Defence Construct

• Buddha: The “ego” is a composition of the five skandhas (form, sensation, perception, volitional formations, consciousness) and lacks independent substance.
• NP: The “trauma ego” is a neurological result of fragmented memories and survival mechanisms, not a true identity.
• Common Point: Personality is a result of inscriptions, not nature. And healing is un-inscription, not addition.

4. Liberation Is a Return to the Present Rhythm

• Buddha: The present is the only gateway to awakening. Practice is here and now.
• NP: Neurospiritual rhythm is restored when the nervous system stops replicating the past and fearing the future, and emerges into a slow rhythm of awareness.
• Common Point: The rhythm of healing is the rhythm of awareness.

5. Consciousness Is Without Ego Nature

• Buddha: Didn’t teach a soul, but the timeless and impersonal nature of awareness, neither born nor dying.
• NP: Restores the impersonal aspect of Neurospiritual Psyche—as a field of flow, not individual identity.
• Common Point: Truth is colourless, impersonal, yet wholly connected.

6. Spirituality without Healing Is Illusion

• Buddha: Taught that liberation requires moral life (śīla), mental training (samādhi), and wisdom (prajñā).
• NP: Doesn’t offer “high spiritual experiences” without first therapeutic neuro-regulation and deconstruction of the false core.
• Common Point: Spirituality begins with the cleansing of the old, not pretending the new.

Pythagoras and the Neurospiritual Connection: Harmony as Healing of the Soul

In Neurospiritual Psychotherapy, we don’t just heal the trauma. We reconnect consciousness with the archetypal blueprint of existence. And in this archetypal blueprint, one of the first to provide the keys was none other than Pythagoras.

I do not recognise Pythagoras merely as a mathematician or philosopher. I see him as a pioneer neurospiritual therapist who first realised that the soul suffers when harmony is disturbed. And that it's healing demands something deeper than words or medicine: it requires reconnection with the vibrational imprint of creation.

Everything Is Number: The Synchronicity of Neurospiritual Numerology

The phrase “everything is number” is not just a philosophical motto for us. It is a neuronal reality. The numbers each of us carries—in Neurospiritual Numerology—are vibrational structures that imprint on the function of the nervous system, our psychodynamic evolution, and our spiritual awakening.

Pythagoras spoke of the music of the spheres. We speak of the neurological music of awakening. If planetary bodies resonate in harmonies, then humans—as microcosmic beings—vibrate within archetypes, numbers, and psychic shadows, seeking the sound of balance.

Therapy as Re-Harmonisation

In Neurospiritual Therapy, we awaken vibration without intervening in thought. Trauma is not just an experience, but a deviation from the soul’s harmonic movement. As Pythagoras set mathematical principles for beauty, music, and ethics, we define Gates of Reconnection, Neurofantastic images, and Meditative Neuroinvocations as ways for the soul to return to its homeland.

Beyond Theology – The Spirituality of Science

Pythagoras was not a theologian. He was a mystic without dogma. Similarly, Neurospiritual Therapy is not based on belief, but on neurobiological observation of spirituality. We recognise that awakening is not a religious event but a neurological phenomenon of reconnecting with the whole.

Today, in the 21st century, Pythagoras is not the past. He is an ancestor of modern psychospiritual therapy. Through Neurospiritual Psychotherapy, his voice returns. Not as philosophy, but as the science of depth. As the mathematical psychology of the soul. Healing is not correction. It is a musical return.

Holistic Psychotherapist | Trauma Therapy Specialist | Creator of Neurospiritual Psychotherapy | Christos Bodhipala Koumaradios.

Άρθρο #ελληνικά #english

Η Τριπλή Σοφία: Πυθαγόρας – Ιπποκράτης – Βούδας & Νευροπνευματική Ψυχοθεραπεία

Η Νευροπνευματική Ψυχοθεραπεία είναι μια πρωτοποριακή θεραπευτική προσέγγιση που συνδυάζει τη νευροεπιστήμη, τη σωματική ενσυνειδητότητα και τη βαθιά πνευματική επίγνωση. Βασίζεται στις θεμελιώδεις θεωρίες των Gabor Maté (τραύμα και αυθεντικότητα), Peter Levine (σωματική απελευθέρωση από το freeze response), και Stephen Porges (θεωρία του πνευμονογαστρικού νεύρου), αλλά επεκτείνεται πέρα από τη σύγχρονη ψυχολογία, ενσωματώνοντας σοφία τριών αρχαίων θεμελιωτών του θεραπευτικού λόγου: του Βούδα, του Ιπποκράτη και του Πυθαγόρα.

Από τον Βούδα, αντλεί τη βίωση της απελευθέρωσης μέσω της επίγνωσης και την αποδόμηση του εγώ.
Από τον Ιπποκράτη, εμπνέεται την ολιστική θεώρηση του σώματος, του βίου και του θεραπευτή ως φορέα ισορροπίας.
Από τον Πυθαγόρα, εισάγει την αρχή ότι ο ψυχισμός είναι ρυθμός – και κάθε θεραπεία είναι επαναρμόνιση του ανθρώπου με τον βαθύτερο αρμονικό του κώδικα.

Η Νευροπνευματική Ψυχοθεραπεία δεν θεραπεύει απλώς το τραύμα· ξαναδιδάσκει τον άνθρωπο πώς να υπάρχει, με ρίζες στον νευρικό του πυρήνα και πνοή στο πνευματικό του πεδίο. Είναι ταυτόχρονα επιστήμη, βίωμα και αφύπνιση.

Ιπποκράτης

1. Η Αρχή της Ολιστικότητας

Ιπποκράτης: Θεωρούσε ότι η υγεία είναι ισορροπία μεταξύ των 4 χυμών (αίμα, φλέγμα, κίτρινη και μαύρη χολή) και επηρεάζεται από το περιβάλλον, τη διατροφή και τον ψυχισμό.

ΝΠΘ: Αντιμετωπίζει την ψυχή ως σύνολο νευρολογικών, συναισθηματικών και πνευματικών ροών — δίνει έμφαση στην αποκατάσταση της ισορροπίας του νευρικού συστήματος, αλλά και στην υπαρξιακή και πνευματική σύνδεση.

Κοινό σημείο: Η θεραπεία δεν αφορά μόνο το σύμπτωμα, αλλά την επαναρμόνιση του όλου.

2. Η Αυτοθεραπευτική Δύναμη του Οργανισμού

Ιπποκράτης: Θεωρούσε ότι ο οργανισμός έχει τη δική του "φύσιν ἰάσθαι" (φύση να θεραπεύεται). Ο ιατρός είναι βοηθός και όχι κυρίαρχος.

ΝΠΘ: Ενθαρρύνει τη νευροβιολογική αυτονόμηση του θεραπευόμενου και τη σταδιακή ενεργοποίηση των ενσώματων και πνευματικών μηχανισμών αυτορρύθμισης.

Κοινό σημείο: Η θεραπεία καθοδηγεί — δεν επιβάλλει. Ο θεραπευτής είναι συνοδοιπόρος.

3. Η Σχέση Ψυχής και Σώματος

Ιπποκράτης: Δεν τα διαχώριζε — πίστευε ότι οι ψυχικές διαταραχές σχετίζονται με σωματικές ανισορροπίες και αντίστροφα.

ΝΠΘ: Ερμηνεύει ψυχολογικά φαινόμενα μέσα από νευροβιολογικούς μηχανισμούς (όπως η αμυγδαλή, ο ιππόκαμπος, το πνευμονογαστρικό νεύρο) και προωθεί τεχνικές που ενσωματώνουν σώμα, ψυχή και πνεύμα.

Κοινό σημείο: Δεν υπάρχει θεραπεία χωρίς σωματική και ψυχική επανένωση.

4. Η Σπουδαιότητα του Βίου και του Ήθους

Ιπποκράτης: Έδινε μεγάλη σημασία στην δίαιτα (τρόπο ζωής, όχι μόνο διατροφή), την ηθική, και την καθαρότητα του τρόπου ζωής του θεραπευτή.

ΝΠΘ: Αντιμετωπίζει τον βίο του θεραπευόμενου ως νευροπνευματική εγγραφή — κάθε συμπεριφορά, σκέψη, συνήθεια αφήνει ίχνος στο σώμα και το πνεύμα. Ο θεραπευτής είναι φορέας "νευροπνευματικής παρουσίας".

Κοινό σημείο: Ο τρόπος ζωής είναι η ίδια η θεραπεία. Και ο θεραπευτής είναι παράδειγμα.

5. Η Θεραπεία μέσω Παρατήρησης και Εσωτερικής Γνώσης

Ιπποκράτης: Ενίσχυε την κλινική παρατήρηση, αλλά και τη χρήση της διάκρισης, της "συνετής κρίσης".

ΝΠΘ: Καλλιεργεί την ενσυνείδητη παρατήρηση του εαυτού, την εσωτερική ενόραση, και τη βαθύτερη αυτογνώση ως θεραπευτικό μέσο.

Κοινό σημείο: Η θεραπεία δεν έρχεται απ’ έξω — έρχεται από την αναγνώριση και αποδοχή του μέσα.


Βούδας

1. Η Αιτία του Πόνου Είναι η Ασύνδετη Αντίληψη

Βούδας: Ο νους πάσχει επειδή προσκολλάται σε φαινόμενα και δεν βλέπει την πραγματικότητα όπως είναι — οδηγείται από άγνοια (avidyā).

ΝΠΘ: Το νευρικό σύστημα, μέσα από τραυματικές εγγραφές, χάνει τη δυνατότητα σύνδεσης με την πραγματικότητα και λειτουργεί σε καθεστώς παγωμένου αυτοματισμού.

Κοινό σημείο: Ο πόνος είναι αποτέλεσμα εσωτερικής αποσύνδεσης και ψευδούς ταύτισης με το “εγώ-τραύμα”.


2. Η Θεραπεία Είναι Βίωμα, Όχι Πεποίθηση

Βούδας: Δεν ζητούσε πίστη, αλλά άμεση εσωτερική εμπειρία μέσω sati (ενσυνειδητότητας) και vipassanā (ενόρασης).

ΝΠΘ: Η αλλαγή δεν έρχεται με γνωσιακή αναδιάρθρωση, αλλά με βιωματική ανασύνδεση σώματος-μνήμης-πνεύματος, μέσα από πρακτικές όπως η Νευροεπίκλιση, η Ζεν Ανάδυση, και η Νευροφαντασία.

Κοινό σημείο: Η αλήθεια δεν μαθαίνεται — βιώνεται.


3. Το Εγώ Είναι Κατασκευή Άμυνας

Βούδας: Το “εγώ” είναι σύνθεση των πέντε skandhas (μορφή, αίσθηση, αντίληψη, ενοποιητική ενέργεια, συνείδηση) και δεν έχει ανεξάρτητη ουσία.

ΝΠΘ: Το “τραυματικό εγώ” είναι νευρολογικό αποτέλεσμα αποσπασμένων μνημών και μηχανισμών επιβίωσης, όχι αληθινή ταυτότητα.

Κοινό σημείο: Η προσωπικότητα είναι αποτέλεσμα εγγραφών — όχι φύση. Και η θεραπεία είναι αποεγγραφή, όχι προσθήκη.


4. Η Απελευθέρωση Είναι Επιστροφή στον Παρόντα Ρυθμό

Βούδας: Το παρόν είναι η μόνη πύλη για την αφύπνιση. Η πρακτική είναι εδώ και τώρα.

ΝΠΘ: Ο νευροπνευματικός ρυθμός αποκαθίσταται όταν το νευρικό σύστημα σταματήσει να αναπαράγει το παρελθόν και να φοβάται το μέλλον — και αναδυθεί σε βραδυρρυθμία επίγνωσης.

Κοινό σημείο: Ο ρυθμός της θεραπείας είναι ο ρυθμός της επίγνωσης.


5. Η Συνειδητότητα Είναι Άνευ Εγώ Φύση

Βούδας: Δεν δίδαξε ψυχή, αλλά την άχρονη και απρόσωπη φύση της επίγνωσης, η οποία δεν γεννιέται ούτε πεθαίνει.

ΝΠΘ: Επαναφέρει το απρόσωπο στοιχείο του Νευροπνευματικού Ψυχισμού — ως πεδίο ροής, και όχι ατομικής ταυτότητας.

Κοινό σημείο: Η αλήθεια είναι άχρωμη, απρόσωπη, αλλά πλήρης σύνδεσης.


6. Η Πνευματικότητα Χωρίς Θεραπεία Είναι Ψευδαίσθηση

Βούδας: Δίδαξε ότι η απελευθέρωση απαιτεί ηθικό βίο (śīla), νοητική εξάσκηση (samādhi) και σοφία (prajñā).

ΝΠΘ: Δεν προσφέρει “υψηλές πνευματικές εμπειρίες” χωρίς πρώτα θεραπευτική νευρορύθμιση και αποδόμηση του ψευδούς πυρήνα.

Κοινό σημείο: Η πνευματικότητα ξεκινά από την κάθαρση του παλιού — όχι από την προσποίηση του νέου. Ο Πυθαγόρας και η Νευροπνευματική Σύνδεση: Η Αρμονία ως Θεραπεία της Ψυχής

Στη Νευροπνευματική Ψυχοθεραπεία, δεν θεραπεύουμε απλώς το τραύμα. Επανασυνδέουμε τη συνείδηση με το αρχέγονο σχέδιο της ύπαρξης. Και σε αυτό το αρχέγονο σχέδιο, ένας από τους πρώτους που έδωσε κλειδιά δεν ήταν άλλος από τον Πυθαγόρα.

Δεν αναγνωρίζω τον Πυθαγόρα απλώς ως μαθηματικό ή φιλόσοφο. Τον αναγνωρίζω ως πρωτοπόρο νευροπνευματικό θεραπευτή, που αντιλήφθηκε πρώτος πως η ψυχή πάσχει όταν η αρμονία διαταράσσεται. Και πως η ίαση της απαιτεί κάτι βαθύτερο από λέξεις ή φάρμακα: απαιτεί επανασύνδεση με το δονητικό αποτύπωμα της δημιουργίας.

Τα Πάντα Είναι Αριθμός: Η Συγχρονικότητα της Νευροπνευματικής Αριθμολογίας

Η φράση «τα πάντα είναι αριθμός» δεν αποτελεί για εμάς απλό φιλοσοφικό ρητό. Είναι νευρωνική πραγματικότητα. Οι αριθμοί που φέρει ο καθένας μας, στη Νευροπνευματική Αριθμολογία, είναι δομές δόνησης που αποτυπώνονται στη λειτουργία του νευρικού συστήματος, στην ψυχοδυναμική μας εξέλιξη, και στην πνευματική μας αφύπνιση.

Ο Πυθαγόρας μίλησε για μουσική των σφαιρών. Εμείς μιλάμε για νευρολογική μουσική της αφύπνισης. Κι αν τα πλανητικά σώματα συντονίζονται σε αρμονίες, τότε και ο άνθρωπος, ως μικροκοσμικό όν, πάλλεται μέσα σε αρχέτυπα, αριθμούς και ψυχικές σκιές, αναζητώντας τον ήχο της ισορροπίας.

Η Θεραπεία ως Επαναρμόνιση

Στη Νευροπνευματική Θεραπεία, δεν επεμβαίνουμε στη σκέψη – αφυπνίζουμε τη δόνηση. Το τραύμα δεν είναι απλώς μια εμπειρία, αλλά μια απόκλιση από την αρμονική κίνηση της ψυχής. Κι όπως ο Πυθαγόρας έθεσε μαθηματικούς κανόνες για την ομορφιά, τη μουσική και την ηθική, έτσι και εμείς ορίζουμε Πύλες Επανασύνδεσης, Νευροφανταστικές εικόνες, και Διαλογιστικές Νευροεπικλήσεις ως τρόπους να επανέλθει η ψυχή στη συχνοτική της πατρίδα.

Πέρα από τη Θεολογία – Η Πνευματικότητα της Επιστήμης

Ο Πυθαγόρας δεν ήταν θεολόγος. Ήταν μύστης χωρίς δόγμα. Το ίδιο και η Νευροπνευματική Θεραπεία. Δεν στηρίζεται σε πίστη, αλλά σε νευροβιολογική παρατήρηση της πνευματικότητας. Αναγνωρίζουμε πως η αφύπνιση δεν είναι θρησκευτικό γεγονός, αλλά νευρωνικό φαινόμενο επανασύνδεσης με το όλον.


Σήμερα, στον 21ο αιώνα, ο Πυθαγόρας δεν είναι παρελθόν. Είναι πρόγονος της σύγχρονης ψυχοπνευματικής θεραπείας. Και μέσα από τη Νευροπνευματική Ψυχοθεραπεία, η φωνή του επιστρέφει. Όχι ως φιλοσοφία, αλλά ως επιστήμη του βάθους. Ως μαθηματική ψυχολογία της ψυχής.

Ιδρυτής Νευροπνευματικής Θεραπείας | Ερευνητής Ολοκληρωμένων Επιστημών Υγείας | Νευροπνευματικό Ερευνητή | Χρήστος Μπόντιπαλα Κουμαραδιός